Στίχος

Κάθομαι και βλέπω το ξημέρωμα
και μου έρχονται αναμνήσεις
που θέλω να ξεχασω (προσπαθω όμως;)


Καθώς περνανε απ’ το μυαλό μου
σκέφτομαι το πως εγώ κατέληξα
σ’ αυτό εδώ το σημείο


Άνθρωποι που με μισούν
άνθρωποι που με αγαπάνε
όλοι έχουν να πουν κάτι για μένα
Κι όμως εχουν τοσο άδικο.


Καλημέρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: