Ύδρα 2006

Είχαμε ένα διήμερο στην διάθεσή μας. Προορισμός... Ύδρα.

Φτάσαμε στον Πειραιά με τον ηλεκτρικό, επιβιβαστήκαμε στο καράβι και

ξεκινήσαμε.
Θυμάσαι έναν κύριο με την κόρη του που κάθονταν στο ίδιο τραπέζι με 'μας
και προσπαθούσαμε να τους κάνουμε να νιώσουν αμηχανία ώστε να φύγουν..

να σου θυμίσω τι έλεγες;

Κατεβήκαμε στο νησί. Δυνατός ήλιος. Μεσημέρι Ιουλίου.
Βρήκαμε δωμάτιο -δυστυχώς όχι εκείνο με τα σκαλιά που οδηγούσαν στην κρεβατοκάμαρα.
Τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας και κοιμηθήκαμε.

Πρώτη φορά αγκαλιά.

Προς το βραδάκι, κατευθυνθήκαμε  προς την πάνω μεριά του νησιού. Το ταβερνάκι, η βόλτα,
το μπαράκι, τα αμέτρητα ποτά. Το μπαράκι έκλεισε νωρίς. Πήραμε από μία μπύρα και κάτσαμε
δίπλα στην θάλασσα και λέγαμε μαλακίες και γελάγαμε. Είχα ξαπλώσει επάνω σου και μου μίλαγες για ταινίες. Αγαπημένες σου ταινίες. Δεν τις ήξερα τις περισσότερες. Δεν μ' ένοιαζε όμως.

Μου άρεσε και μόνο που σε άκουγα.

Νυσταγμένοι πλέον και οι δύο -και εγώ με αρκετό αλκοόλ στον οργανισμό μου, ξεκινήσαμε για το
δωμάτιο. Ακόμα θυμάμαι το φιλί μας στο σοκάκι έξω από το ξενοδοχείο. Μόνο ο κύριος με το καρότσι
που πήγαινε στο λιμάνι μας είχε δει. Είχες κοκκινίσει.

Το πρωί ξύπνησα και σε είδα δίπλα μου. Ίσως είναι από τις λίγες εικόνες που ακόμα θυμάμαι τόσο έντονα.
Σηκώθηκα από το κρεβάτι σιγά σιγά ώστε να μην σε ξυπνήσω. Δεν το κατάφερα.
Άνοιξες τα μάτια σου και η πρώτη λέξη που ψιθύρισες με παράπονο ήταν "πεινάου". Το πόσο γέλασα...

Εκεί σε ερωτεύτηκα...

Την συνέχεια την θυμάσαι -κι ας πέρασαν χρόνια από τότε.
Ο γραφικός κολπίσκος που κάναμε μπάνιο,
η διαδρομή μέχρι να φτάσουμε και να γυρίσουμε από 'κει (τι ήλιος!!!),

Επιστροφή στην Αθήνα...