Έξοδος

Πάντα, τόση ανηφόρα
τα πέδιλά μου λιωμένα, σιωπηλό φεγγάρι
Νυχτώνει, σιωπηλό μου φεγγάρι
Εγώ για δύο, ποιά ζωή; Τόση σκόνη
Τόση σιωπή, καληνύχτα
μιλάω στο κενό το ίδιο χρώμα

δεν σου μοιάζω

καληνύχτα

μου είναι αδιάφορο

παρήγγειλε να πιώ... τώρα ή ποτέ...
μισό τσιγάρο, πάντα λείπεις

κι ύστερα ήταν κλειστός 

στα όνειρά μου, αργεί να τελειώσει
θέλω να πω... καληνύχτα

αυτό είναι

ποιά χαρά; μάτια μου... ποιά ζωή;

δεν απαιτώ το θέλω

 θέλω να πω... αργεί να τελειώσει, ραγίζει
μισό τσιγάρο διαδρομή, καληνύχτα
κάποιον βρίσκω να κλαίει. καληνύχτα

νυχτώνει.

η καμπαρντίνα μου άδεια, το ίδιο χρώμα, πάντα
καληνύχτα...  δεν σου μοιάζω
ούτε αντίσταση, ούτε ανάσα 

δεν σου μοιάζω

δεν απαιτώ το θέλω

μιλάω στο κενό, αυτό είναι

μιλάω στο κενό

απ' το άλφα ν' αρχίσω